Gdy rodzice lub opiekunowie zauważają potencjalne różnice w rozwoju dziecka lub nastolatka, często pierwszym krokiem jest skonsultowanie się z osobami z najbliższego otoczenia dziecka w celu uzyskania porady. Jeśli dotyczy to dziecka uczęszczającego do szkoły podstawowej lub średniej, najlepiej skonaktować się z:
- Nauczycielami
- Dyrektorem szkoły
- Doradcą zawodowym
- Pielęgniarką szkolną
Dodatkowo, można zasięgnąć porady u:
- Lekarza rodzinnego
- Pediatry
- Psychologa
Osoby pracujące na tych stanowiskach mogą ubiegać się o zbadanie sytuacji dziecka, najlepiej przez psychologa szkolnego, który dokona wstępnej oceny psychologicznej. Oceny wstępnej dokonują psycholodzy szkolni którzy są zatrudnieni na zlecenie gminy w centrach usług. Każda szkoła w danej gminie przypisana jest do konkretnego centrum usług. W zależności od tego, do której szkoły chodzi dziecko, może zostać poddane testom w danej placówce.
Jak przebiega ocena wstępna?
Ocena wstępna obejmuje m.in.:
- Wywiady z rodzicami, zapytania o rozwój i zdrowie dziecka oraz historie chorób w rodzinie.
- Kwestionariusz dla rodziców i nauczycieli, obejmujący badanie przesiewowe pod kątem objawów ADHD i autyzmu oraz pytania dotyczące zachowania i samopoczucia dziecka.
- Wizytę psychologa szkolnego w szkole dziecka, który obserwuje dziecko w środowisku szkolnym.
- Ocenę rozwoju poznawczego dziecka (WISC-IV).
Po otrzymaniu wyników, psycholog szkolny planuje spotkanie z rodzicami w celu przedstawienia raportu z oceny wstępnej. W trakcie tej rozmowy szczegółowo omawia się wyniki oraz proponowane interwencje, dostarczając również odpowiednich porad.
Jeżeli wyniki badania wskazują na objawy mogące sugerować ADHD, autyzm, zaburzenie opozycyjno-buntownicze lub zaburzenia zachowania, dziecko kierowane jest do Ośrodek Zdrowia Psychicznego Dzieci (Geðheilsumiðstöð barna) lub Krajowego Centrum Diagnostyki i Poradnictwa (Greininga- og ráðgjafarstöð) w celu dalszej diagnostyki.